«پرستاران» برایم کشش داشت/ سینما، به من بدهکار است

فاطمه گودرزی نزدیک به سه دهه است که با آثار گوناگونی در سینما و تلویزیون حضور فعالی دارد. «رعنا»، «آپارتمان»، «ترانه مادری»، «شیخ بهایی»، «فاصله ها»، «ما فرشته نیستیم»، «در دور دست ها»، «ازدواج صورتی»، «سایه» و… از جمله برخی فیلم‌ها و سریال‌هایی اند که وی در آن‌ها ایفای نقش کرده است.

اولین تصویری که از فاطمه گودرزی بازیگر سینما و تلویزیون در ذهنمان نقش می‌‌بندد، بازی در فیلم سینمایی «می‌‌خواهم زنده بمانم» به کارگردانی ایرج قادری بود که در ابتدای دهه ۷۰ تاثیر زیادی بر روی مخاطبان سینما گذاشت. فیلمی‌‌که در آن دوره، به فیلم‌‌های پرفروش گیشه تبدیل شد.

این روزها این بازیگر توانمند با سریال «پرستاران» مهمان آی‌فیلمی‌ها است که به همین بهانه با وی به گفت‌وگو پرداختیم که در ادامه می‌خوانید:

خانم گودرزی، به نظر من اکثر مخاطبان سینما و تلویزیون،  اولین بار شما را بر روی پرده سینما دیدند. شما آثار بسیار خوبی همچون «می‌خواهم زنده بمانم» ، «غزال» و «همسر دلخواه من» را در سینما بازی کردید. اما چند وقتی می‌شود که خیلی کمتر در سینما حضور دارید.

بله. خود من تک تک این کارهایی را که گفتید خیلی دوست دارم. واقعیت این است که من بعد از این همه سال که در عرصه بازیگری حضور دارم، حاضر نمی‌شوم که هر نقشی را بازی کنم. پیشنهاد بازی در سینما زیاد دارم اما آن‌ها پیشنهاداتی نیستند که من دوست داشته باشم. سینما، یک نقش خاص به من بدهکار است.

چند وقت پیش باخبر شدیم متاسفانه شما سر صحنه فیلمبرداری سریال «ایل دا»دچار آسیب شدید.

خیر. من سر صحنه سریال «ایل دا» دچار آسیب نشدم بلکه کاملا خارج از فضای کار آسیب دیدم و الان خداروشکر بهتر هستم.

سریال «ایل دا» چطور پیش می‌رود؟

تمام عوامل سریال «ایل دا» از بازیگران این کار گرفته تا کارگردان و سایر عوامل بسیار حرفه‌ای و کاربلد هستند. همچنین طبیعتی که برای لوکیشن این کار در نظرگرفته شده است بسیار زیباست و من خوشحالم که سریال‌ها کم کم از فضای آپارتمانی دور شدند و طبیعت ایران زیبا را نشان می‌دهند. امیدوار هستم مردم از دیدن سریال «ایل دا» لذت ببرند.

خانم گودرزی، چند وقتی می‌شود شبکه آی‌فیلم سریال «پرستاران» را روی آنتن دارد. شما بعد از سریال «پرستاران» در سریال «لحظه گرگ و میش» هم نقش یک دکتر را بازی کردید. تجربه بازی در این گونه نقش‌ها برای شما چگونه بود؟

من اصولا نقش‌هایی که برای خودم هم کشش داشته باشد را انتخاب میکنم. در سریال «پرستاران» هم همین اتفاق افتاد من هم سرپرستاری بودم که رابطه ای محکم با شاگردانم داشتم و هم یک مادری بودم که نگران فرزندانم و باید بین این دو ارتباط برقر میکردم.

پرستاران در کل برای من مجموعه جذابی بود که به نظرم توانست مخاطب با آن ارتباط برقرار کند زیرا داستان سریال پرستاران از دل زندگی‌های مردم عادی بیرون می‌آمد و گویا همه با هر یک از داستان‌های مختلف پرستاران می‌توانستند به نحوی ارتباط بگیرند.

و صحبت آخر...

به خاطر این که این مصاحبه از شبکه آی‌فیلم که شبکه فیلم و سریال هست پخش می‌شود باید بگویم که مردم و مخاطبان تلویزیون که بسیار زیاد هم هستند به دنبال سریال‌های جذاب با موضوعات خوب، آموزنده و جدید هستند. همه ما باید نوعی در این مسیر قدم برداریم که مخاطب از هر قشری پای تلویزیون بنشیند.

(مصاحبه کننده: هانیه خاوری)